Nużeniec ludzki

Powoduje nużycę. Nużeniec jest robakiem należącym do pasożytniczych roztoczy i jest bardzo rozpowszechniony na całym świecie. Jest pasożytem małej wielkości 0,3-0,4mm i praktycznie nie jest widoczny gołym okiem. Posiada wydłużony, obły kształt, jasny kolor oraz pierścieniowaty odwłok i 4 pary odnóży. Samica składa jaja, z których rodzą się larwy, a z nich powstają nimfy. Żeruje aktywnie nocą, a za dnia wgryza się głębiej w skórę, bytując w gruczołach łojowych i torebkach włosowych. Odżywia się łojem i osoczem krwi oraz komórkami nabłonkowymi.

Nużeniec zwykle nie wywołuje poważnych objawów chorobowych, gdyż u większości osób organizm kontroluje inwazje nużeńca. Niestety u niektórych osób z niską odpornością nużyca może przybrać bardzo ostrą i szpecącą postać, wywołując nawet depresję spowodowaną oszpeconym wyglądem, przypominającym trądzik III stopnia. Część osób ma także predyspozycje do nawracających infekcji nawet po skutecznym wyleczeniu nużycy, a ich organizm nie potrafi kontrolować tej infekcji pasożytniczej. Wiele osób ma problem z wyleczeniem nużycy, gdyż choroba ta jest u części osób trudno wyleczalna, a lekarze często właściwie jej nie diagnozują lub ordynowane leczenie jest nieskuteczne. Nużyca jest zwykle rezultatem deficytów w układzie odporności spowodowanych inną chorobą, np. przewlekłą. W grupie zwiększonego ryzyka znajdują się alergicy, osoby z osłabioną odpornością, zaburzeniami gospodarki lipidowej lub hormonalnej, osoby starsze, narażone na ciągły stres, a także zmagające się z nawracającymi stanami zapalnymi skóry i ze skórą łojotokową lub mieszaną.

jak można się zarazić?

Jaja pasożyta roznoszą się z kurzem, z prądami powietrza, które stanowią potencjalne źródła zakażenia, a także przez kontakt bezpośredni, przez stosowanie tych samych ręczników, pościeli, ubrań, kosmetyków lub ubrań, dotykanie tych samych przedmiotów, co osoba chora (np. korzystanie z grzebienia, a nawet kosmetyków). Zwiększone ryzyko zakażenia istnieje zwłaszcza podczas korzystania z usług kosmetyczek i fryzjerów.

Większość dorosłych może być nosicielem nużeńców, przy czym odsetek ludzi zakażonych tym pasożytem wzrasta wraz z wiekiem. Ze względu na to, że skóra dzieci produkuje niewielki ilości sebum, nużyca bardzo rzadko jest u nich diagnozowana. Z kolei odsetek zarażonych osób po 70. roku życia wynosi ponad 70%.

Objawy zakażenia

Skórne:

powstawanie wągrów i zaskórników,

ropiejące krosty,

zapalenie gruczołów łojowych,

zapalenia mieszków włosowych,

miejscowa gorączka,

miejscowy stan zapalny i ból,

tworzenie się ropnia,

swędzenie skóry w miejscach przebywania nużeńców,

uczulenie i podrażnienie ujścia gruczołów łojowych,

specyficzna różowa i błyszcząca skóra twarzy,

zakażenia bakteryjne w przebiegu trądziku i zapalenia łojotokowego skóry,

nadkażenie bakteryjne, objawiające się jęczmieniem, gradówką.

Dotyczące oczu i uszu:

często objawy oczne są połączone z usznymi i dotyczą tej samej strony, gdyż nużeńce przemieszczają się kanalikami pomiędzy okiem a uszami, podobnie jak niektóre infekcje bakteryjne,

ból oka, dyskomfort oka i/lub powiek,

łzawienie, objawy przypominające alergię,

zaczerwienienie oka, stan zapalny powiek,

ból oka, odczucie piasku na oku,

drganie powieki,

uczucie pulsowania, ruchu w powiekach,

sklejone, zaropiałe oczy nad ranem,

dyskomfort w uchu,

swędzące lub łaskoczące ucho,

mokre, zawilgocone ucho.