Badanie na pasożyty – diagnostyka

.

O tym, jakie konkretnie badania będą wykonywane decyduje zwykle lekarz, na podstawie objawów chorobowych i informacji uzyskanych od pacjenta. Można także samemu zdecydować się na badania na obecność pasożytów, na podstawie przeglądu dostępnej na rynku oferty diagnostycznej, gdyż badania na pasożyty nie wymagają skierowania, ani nie są zwykle inwazyjne. Można je więc wykonać we własnym zakresie. Pozbycie się pasożytów w obecnych czasach także często nie wymaga wizyty u lekarza, w większości przypadków można to zrobić w gabinetach i przychodniach medycyny naturalnej i niekonwencjonalnej (Biorezonans), pod warunkiem prawidłowej diagnozy.

.

Badanie biorezonansowe klasyczne (najdokładniejsza istniejąca metoda, pod warunkiem profesjonalnego jej wykonania przez doświadczonego terapeutę) – każda inwazja pasożytnicza z dostępnych obecnie próbek może być zbadana w trakcie jednego zabiegu praktycznie ze 100% wiarygodnością,

.

Skanery organizmu
Zwykle bazują na technice biorezonansowej, ale nie jest to typowy klasyczny biorezonans. Automatycznie skanują cały organizm (np diacom) i pacjent dostaje wydruk z komputera z wynikiem badania, dzięki temu może je obsługiwać „tani” i niewykwalifikowany personel. Gabinety prowadzące skanowanie dość niejasno tłumaczą zasadę działania tych urządzeń, nieraz nawet infantylnie np. „urządzenie łączy się z falami mózgu i sprawdza jakie pasożyty są w organizmie”. Skanery te dość często generują najbardziej nieprawdopodobne diagnozy, np stwierdzają obecność 10-20 lub więcej pasożytów u jednej osoby, która nie skarży się na żadne dolegliwości, albo u wszystkich wykrywają sen sam zestaw pasożytów, dzieje się tak ponieważ skanery działają na zasadzie pewnego szacunku i prawdopodobieństwa. Nie uwzględniają często występujących „trudnych przypadków” i pacjentów wyczerapnych energetycznie np. przez chorobę przewlekłą lub zaburzenia hormonalne, o których chorzy nie wiedzą. Wskazania skanerów są przez to dość często obarczone sporym błędem. Mimo zastosowania techniki biorezonansowej wyniki skanerów należy traktować ze sporą rezerwą i raczej jako podpowiedź dla późniejszego dokładniejszego badania inną techniką.

.

Badania z kału są bardzo mało wiarygodne 5-20% skuteczności i nie są zalecane przy diagnostyce pasożytów, za wyjątkiem ewidentnych przypadków kiedy widać pasożyty lub ich fragmenty (glisty, tasiemce, owsiki etc),

.

Badanie krwi robione jest przy podejrzeniu: toxoplasmy, zarodźca malarycznego, świdrowca, leiszmanii, nicienia tropikalnego, włośnia krętego, tasiemca bąblowcowego, larwy tasiemca uzbrojonego – wągry (niestety często daje fałszywie negatywny wynik lub niejednoznaczny),

.

Badanie moczu i wydzieliny z dróg moczowo-płciowych przy przywrze żylnej i rzęsistku pochwowym (bardzo mało dokładne),

.

Badanie żółci i treści dwunastniczej przy lamblii i węgorku jelitowym,

.

Badanie płynu mózgowo-rdzeniowego przy świdrowcu afrykańskim, toksoplazmozie mózgu (mocno inwazyjne badanie),

.

Badanie śliny i wydzieliny z dróg oddechowych przy rzęsistku policzkowym, przywrze płucnej,

.

Badanie tkanek pobranych po zabiegu chirurgicznym po usunięciu tasiemca bąblowcowego, inwazji wągra tasiemca uzbrojonego,

.

Badanie żywej kropli krwi
Badanie żywej kropli krwi jest obecnie modne i bardzo medialne, ale niestety jest niedokładne i posiada istotne ograniczenia. Można przyjąć ok 30% miarodajność przy negatywnym wyniku, bo średnio 90-95% ludzi jest nosicielem pasożytów, a w tym zwykle 3 różnych pasożytów.