Toksokary (Glista kocia, psia i leonina)

Toksokary

glista kocia (Toxocara cati), glista psia (Toxocara canis) oraz toxocara leonina

Pełny cykl życiowy glist toksokara przebiega w organizmach zwierzęcych. Toxocara cati u kota, a Toxocara canis u psa. Budowa toksokary jest podobna do glisty ludzkiej. Posiada długość od 3 do 10 cm, a toxocara leonina nawet do 20cm. Kot lub pies są żywicielami ostatecznymi tych pasożytów, a w przypadku toxocara leonina także lis, choć mogą być nimi zakażone inne ssaki i ludzie.
Człowiek może stać się przypadkowo ich żywicielem. Toksokary nie kończą w organizmie człowieka pełnego cyklu rozwojowego, pozostając w postaci larwalnej. Zwierzęta zarażają się od matki najczęściej już na etapie prenatalnym. Człowiek natomiast poprzez połknięcie jaja, które przedostało się wraz z odchodami zwierzęcia do środowiska. Liczba wydalanych przez zwierzęta jaj jest bardzo duża, nawet 20000 dziennie. Wydalone jaja dojrzewają w środowisku przy odpowiedniej temperaturze i wilgotności. Idealnym miejscem ich dojrzewania są np. piaskownice, podwórka, parki, plaże, do których załatwiają się zwierzęta. Optymalna temperatura do rozwoju jaj toksokar wynosi około 27st.C, gdzie po 2-3 tygodniach jaja stają się dojrzałe i zdolne do inwazji. Najczęściej chorują dzieci, które zarażają się podczas zabaw z zakażonymi zwierzętami oraz w piaskownicach. Do zakażenia przyczyniają się także wsadzanie palców do buzi oraz rzadkie mycie rąk. Z połkniętych jaj wykluwają się larwy, które podobnie jak glista ludzka przedostają się przez ściany jelita do krwiobiegu, a stamtąd do innych narządów organizmu, gdzie osiedlają się. Mogą pozostać aktywne nawet kilka lat czyniąc ogromne szkody w zakażonym organizmie. Powodują zakażenie i niszczenie zainfekowanych tkanek. Najczęściej osiedlają się w wątrobie, ale także w tkance płucnej, układzie nerwowym, w tym w mózgu. Najgroźniejsza to inwazja w gałce ocznej, gdzie często dochodzi do uszkodzenia wzroku, a także właśnie w mózgu. Niektóre źródła podają, że toxocara leonina w mniejszym stopniu niż T.cati i T.canis jest odpowiedzialna za zespół larwy migrującej i jej rozwój ma miejsce głównie w jelitach. Ważne jest aby wcześnie rozpoznać inwazje toksokary i zapobiec nieodwracalnemu uszkodzeniu narządów. Należy wdrożyć leczenie nowoczesnymi lekami przeciwpasożytniczymi, które umożliwiają zabicie żywych larw poza układem pokarmowym, bezpośrednio w tkankach. Leczenie jest jednak długotrwałe, trwa nawet wiele miesięcy.

Objawy zakażenia

Powoduje toksokarozę. Najczęściej przebiega ona bezobjawowo, wówczas jedynym objawem może być eozynofilia – podwyższona liczba jednego z rodzajów białych krwinek – granulocytów kwasochłonnych. Odpowiedzialnych za walkę z pasożytami tkankowymi. Liczba eozynofili wzrasta wówczas o 40-50% i pozostaje podwyższona nawet wiele miesięcy mimo fazy bezobjawowej. Objawy toksokary zależą od skali inwazji oraz umiejscowienia się w organizmie i są to:

– objawy uogólnione – zespól larwy wędrującej,
– wysoka gorączka,
– leukocytoza i eozynofilia,
– hipergammaglobulinemia,
– powiększenie wątroby,
– pogorszenie widzenia,
– zmiany w gałce ocznej,
– zapalenie mózgu, napady drgawek,
– nudności, wymioty (możliwe jest zwymiotowanie toxocary),
– pobolewania w okolicy wątroby,
– alergia oddechowa,
– kaszel, duszność,
– objawy astmopodobne,
– astma.

Więcej informacji o pasożytach

Jeżeli interesuje Cię temat pasożytów, warto zapoznać się z danymi dostępnymi na stronie pasozyty.org.pl. Znajdziesz tam szczegółowe opisy chorób zakaźnych powodowanych przez różnego rodzaju pasożyty, takie jak przywra krwi. Jeżeli chcesz sprawdzić, czy jesteś zakażony, możesz wykonać badanie na pasożyty. Na stronie odnajdziesz też dane o pasożytach u dzieci, takich jak lamblia objawy czy pasożyty u dzieci. Dowiesz się też, jakie metody leczenia są dostępne, takie jak pasożyty leczenie. Zobacz też informacje na temat chorób wywoływanych przez motylica wątrobowa czy rzęsistek pochwowy.