Schistosoma mansoni

Schistosoma mansoni (Schistosomatoza)
przywra krwi

Przywra schistosoma mansoni posiada rozmiar 0,2 x 1,6cm i cylindryczny kształt. Przywry schistosoma  żyją od 3 do 18 lat (niektóre źródła podają do 30 lat). Samica jest bardziej podłużna i cieńsza. Schistosomatoza jest ściśle związana ze środowiskiem wodnym, podobnie jak zakażenie innymi przywrami. Postacie rozwojowe Schistosoma rozwijają się w ślimakach lądowo-wodnych. Cerkarie, które są bardzo małe, uwolnione do wody ze ślimaków czynnie zarażają człowieka podczas kąpieli w zbiornikach wody słodkiej, wnikając przez skórę do naczyń krwionośnych. Możliwe jest także zakażenie poprzez spożycie żywności np. zieleniny podlewanej zakażoną wodą lub mytej w takiej wodzie, surowych ryb. Powinni uważać także posiadacze akwariów z rybami słodkowodnymi, szczególnie egzotycznymi, gdyż może dojść do zakażenia przy pracy gołymi rękami w akwarium. Tego pasożyta bardzo rzadko spotyka się w Polsce, do zakażeń dochodzi głównie w Azji południowo-wschodniej skąd mogą przywieźć go turyści.

Przywry mansoni najczęściej przebywają w żyłach krezkowych, gdzie przebijają naczynia krwionośne i składają jaja. Jaja przedostają się poprzez naczynia krwionośne do jelita cienkiego lub grubego i wraz z kałem są wydalane. W ten sposób zamyka się cykl rozwojowy tego pasożyta, gdzie kał z mikroskopijnymi jajami są wydalone i często znowu trafiają do wody. Wszystkie rodzaje przywr schistosomiasis mogą jednak także przedostać się do innych narządów (np. płuc, rdzenia kręgowego i mózgu).

Objawy zakażenia

Wiele infekcji przebiega na początku pozornie bezobjawowo, ale generalnie przywry te powodują schistosomatozę. Po 4-8 tygodniach od zakażenia, kiedy pasożyt zacznie wydalać jaja, może wystąpić ostra schistosomatoza, która obejmuje:

ból brzucha,
nudności,
kaszel,
biegunka,
eozynofilia,
gorączka,
zmęczenie,
hepatosplenomegalia – powiększenie wątroby i śledziony.

Węzły chłonne mogą tymczasowo się powiększyć, a następnie wrócić do normy, a pozostałe objawy ustąpić. Możliwe są także bóle głowy i bezsenność. W późniejszym etapie zakażenia, gdy część jaj, którym nie uda się przedostać do układów wydalniczych pozostanie w tkankach są przyczyną przewlekłych zmian patologicznych. Możliwe późne objawy to:
zmiany krwotoczne lub zapalne jelit oraz narządów miednicy mniejszej,
polipowatość okrężnicy z krwawą biegunką,
żylaki przełyku, problemy z przełykaniem i gardłem,
nadciśnienie płucne,
nadciśnienie wrotne,
kłębuszkowe zapalenie nerek,
zapalenie centralnego układu nerwowego,
bóle brzucha o nieokreślonej naturze,
wodobrzusze,
owrzodzenia narządów płciowych, które zwiększają podatność na zakażenie HIV,
niedokrwistość,
wyniszczenie organizmu,
zatrucie organizmu toksynami,
reakcje alergiczne na metabolity przywr.

Jaja, które docierają do płuc mogą spowodować zapalenie i podwyższone ciśnienie krwi w tętnicach płucnych (nadciśnienie płucne). Inne możliwe objawy to żylaki przełyku, nadciśnienie wrotne, zmiany płucne, zatrucie organizmu toksynami, wodobrzusze, niedokrwistość i wyniszczenie organizmu. Niekiedy występuje zajęcie ośrodkowego układu nerwowego; choroba ziarniniakowa mózgu i/lub choroba ziarniniakowa rdzenia kręgowego. Przedostanie się jaj schistosoma do mózgu może spowodować np. karłowatość przysadkową lub porażenie poprzecznego rdzenia.

Pasożyty przemieszczające się w układzie krwionośnym mogą chwilowo blokować przepływ krwi w niektórych naczyniach, a ich przemieszczanie się nawet być odczuwalne. Często zakażenie przywrami z grupy Schistosoma powoduje dolegliwości definiowane jako poruszanie się pasożytów pod skórą, często w zgięciach stawu kolanowego, łokciowego i kostce oraz na głowie, a także w innych miejscach. Odczuwane jest drganie, wibrowanie, poruszanie się wewnątrz tkanki lub pod skórą, które w rzeczywistości jest powodowane ruchem pasożyta w naczyniu krwionośnym, w którym się on zaklinował (zbyt wąska żyła, zwężenia naczyń w którym przywra, która ma ok 2mm szerokości nie może się zmieścić i utknęła). Najbardziej są one zwykle odczuwalne na twarzy, na policzku, przy nosie lub powiekach jako drganie, „skakanie” powieki.

Możliwe są także zmiany skórne i dermatozy w miejscu wniknięcia cerkarii przez skórę (po kąpielach w rzekach i zbiornikach wodnych) oraz w miejscach dużego nagromadzenia przywr pod skórą, gdzie może dojść do reakcji atopowych, trądziko-podobnych, a nawet otwierania się sączących ran. Postać skórna może dotyczyć także twarzy i narządów płciowych. Charakteryzuje się wyizolowanymi lub skupionymi grudkami, rumieniem, świądem, a nawet zmianami podobnymi do półpaśca, często umieszczonymi na tułowiu. Objawy skórne są rzadkie w Polsce, ale się zdarzają. Są one bardzo trudne do prawidłowego zdiagnozowania, gdyż dominują inwazje trzewne tymi przywrami, względnie zapalenia pęcherza moczowego. W prawidłowej diagnozie mogą pomóc dodatkowe objawy jak ruch, przesuwanie się, wibrowanie pasożytów pod skórą w naczyniach krwionośnych. Przy zwykłych zmianach skórnych (trądziki, atopie, łuszczyca, półpasiec itp) nie występują przecież objawy ruchu pasożytów.

Więcej informacji o pasożytach

Choroby pasożytnicze to pospolity problem, który może dotyczyć każdego z nas. Przywra krwi jest jednym z typów pasożytów, które można zdiagnozować poprzez badanie na pasożyty. Zwłaszcza narażone na zarażenie są dzieci, które często biegają boso po trawnikach i biorą do ust różne przedmioty. Więcej informacji na temat pasożytów u dzieci można znaleźć na stronie pasożyty u dzieci. Lamblia to inny typ pasożyta, który może powodować objawy takie jak bóle brzucha i biegunki. Więcej wiadomości na temat lamblii i jej objawów można znaleźć na stronie lamblia objawy. Terapia pasożytów jest konieczne, aby pozbyć się choroby i uniknąć powikłań. Więcej informacji na temat leczenia pasożytów można znaleźć na stronie pasożyty leczenie. Motylica wątrobowa to następny rodzaj pasożyta, który może wywoływać choroby i powikłania. Więcej informacji na temat motylicy wątrobowej można znaleźć na stronie motylica wątrobowa. Rzęsistek pochwowy jest typem pasożyta, który może wywoływać infekcje pochwy. Więcej informacji na temat rzęsistka pochwowego można znaleźć na stronie rzęsistek pochwowy.