Schistosoma haematobium

Zakażenie może przebiegać pozornie bezobjawowo, ale generalnie przywry te powodują schistosomatozę. Po 4-8 tygodniach od zakażenia, kiedy pasożyt zacznie wydalać jaja, mogą się pojawić gorączka, dreszcze, bóle mięśni, zmęczenie, niejasne dolegliwości (złe samopoczucie), nudności i ból brzucha. Te objawy nie występują jednak u każdego zakażonego, a w Polsce są rzadkie. Węzły chłonne mogą tymczasowo się powiększyć, a następnie wrócić do normy, a pozostałe objawy ustąpić. Możliwe są bóle głowy i bezsenność.

W późniejszym etapie zakażenia, część jaj, którym nie uda się przedostać do układów wydalniczych pozostaje w tkankach i są przyczyną przewlekłych zmian patologicznych. Mogą to być zmiany krwotoczne lub zapalne jelit, gdzie niektóre osoby skarżą się na bóle brzucha o nieokreślonej naturze. Częściej jednak dotyczą pęcherza moczowego, gdzie pojawiają się przerosty, zbliznowacenia ściany pęcherza. Objawami zwykle jest niebakteryjne zapalenie pęcherza i/lub częstomocz. W dalszej perspektywie prowadzi to do zwapnień i bliznowacenia pęcherza moczowego, które mogą powodować zmiany nowotworowe. Rak wywołany tą przywrą najczęściej atakuje  pęcherz moczowy, a rzadziej nerkę. Np. w Egipcie rak kolczystokomórkowy pęcherza moczowego stanowi 18-28% wszystkich nowotworów złośliwych. Pasożyt ten wywołuje także chorobę narządów płciowych u około 1/3 zarażonych kobiet, powodując zmiany przerostowe, wrzodziejące, przetoki lub brodawki przypominające nawet kłykciny płaskie. Późnym powikłaniem może być niepłodność jajowodowa. Może także dochodzić do powikłań i zakażeń (nadkażeń) bakteryjnych układu moczowego, niedrożności moczowodów, kłębuszkowatego zapalenia nerek, a nawet do wodonercza, mocznicy i niedokrwistości. Możliwe jest też bolesne oddawanie moczu i krwiomocz.

Jaja, które docierają do płuc mogą spowodować zapalenie i podwyższone ciśnienie krwi w tętnicach płucnych (nadciśnienie płucne). Inne możliwe objawy to żylaki przełyku, nadciśnienie wrotne, zmiany płucne, zatrucie organizmu toksynami, wodobrzusze, niedokrwistość i wyniszczenie organizmu. Metabolity przywr mogą powodować reakcje alergiczne. Możliwa jest także choroba ziarniniakowa rdzenia kręgowego, co może doprowadzić do poprzecznego zapalenia rdzenia z porażeniem wiotkim. Bardzo groźne, ale rzadkie, może być przedostanie się jaj schistosoma do mózgu, co może spowodować np. karłowatość przysadkową.

Pasożyty przemieszczające się w układzie krwionośnym mogą chwilowo blokować przepływ krwi w niektórych naczyniach, a ich przemieszczanie się nawet być odczuwane (niektórzy skarżą się na odczucie jakby ruchu np. podnoszenie się w żyłach, ruchu w naczyniach, które trudno im opisać w jakiś konkretny sposób). Często właśnie zakażenie przywrami z grupy Schistosoma powoduje dolegliwości definiowane jako poruszanie się pasożytów pod skórą, często w zgięciach stawu kolanowego, łokciowego i kostce oraz na głowie, a także w innych miejscach. Odczuwane jest drganie, wibrowanie, poruszanie się wewnątrz tkanki lub pod skórą, które w rzeczywistości jest powodowane ruchem pasożyta w naczyniu krwionośnym, w którym się on zaklinował (zbyt wąska żyła, zwężenia naczyń w którym przywra, która ma ok 2mm szerokości nie może się zmieścić i utknęła). Najbardziej są one zwykle odczuwalne na twarzy, na policzku, przy nosie lub powiekach jako drganie, „skakanie” powieki.

Możliwe są także zmiany skórne i dermatozy w miejscu wniknięcia cerkarii przez skórę (po kąpielach w rzekach i zbiornikach wodnych) oraz w miejscach dużego nagromadzenia przywr pod skórą, gdzie może dojść do reakcji atopowych, trądziko-podobnych, a nawet otwierania się sączących ran. Postać skórna może dotyczyć także twarzy i narządów płciowych. Charakteryzuje się wyizolowanymi lub skupionymi grudkami, rumieniem, świądem, a nawet zmianami podobnymi do półpaśca, często umieszczonymi na tułowiu. Objawy skórne są rzadkie w Polsce, ale się zdarzają. Są one bardzo trudne do prawidłowego zdiagnozowania, gdyż dominują inwazje trzewne tymi przywrami, względnie zapalenia pęcherza moczowego. W prawidłowej diagnozie mogą pomóc dodatkowe objawy jak ruch, przesuwanie się, wibrowanie pasożytów pod skórą w naczyniach krwionośnych. Przy zwykłych zmianach skórnych (trądziki, atopie, łuszczyca, półpasiec itp) nie występują przecież objawy ruchu pasożytów.