Sarcocystis

Sarcocystis hominis Sarkocystoza

Sarcocystis hominis jest pierwotniakiem z rodziny coccidia (Sarcocystidae). Sarcocystis hominis jest pierwotniakiem kosmopolitycznym, w związku z czym zakażenie nim możliwe jest na całym świecie. Występuje powszechnie nie tylko u ludzi, ale również u zwierząt ssaków, ptaków, ryb, gadów i płazów. W Polsce występuje rzadziej, choć najprawdopodobniej nie jest to po prostu dobrze zbadane, do zakażeń dochodzi prawdopodobnie jednak częściej na urlopach w strefach cieplejszych.

Do zarażenia sarcocystis hominis dochodzi przez jamę ustną, w drodze połknięcia sporocysty wraz z wodą lub pokarmem. Możliwe jest również zakażenie poprzez spożycie mięsa zarażonego sarkocystami.

Cykl rozwojowy Sarcocystis hominis jest złożony, wyodrębnia się etapy rozmnażania bezpłciowego (zachodzące w mięśniach) oraz etapy rozmnażania płciowego przebiegające w jelicie. Sporocysta po dostaniu się do organizmu człowieka przekształca się w sporozoity, które w komórkach nabłonkowych jelita cienkiego przechodzą w schizonty.

Objawy zakażenia

Pasożyt wywołuje u człowieka chorobę jelita cienkiego w przewodzie pokarmowym oraz tkanki mięśniowej – sarkocystozę przewodu pokarmowego lub mięśni.

W stadium ostrym tej choroby obserwuje się:

silne gazy, wzdęcia i objawy zespołu jelita drażliwego,

biegunkę

bóle brzucha,

podwyższoną temperaturę ciała

W stadium przewlekłym możliwe są:

bóle mięśniowe,

utrata łaknienia,

złe samopoczucie,

stany podgorączkowe.

Możliwe jest także bezobjawowe nosicielstwo tego pierwotniaka.